o kadar çok fotoğraf birikti ki bir türlü yükleyemedim buraya. tatil biraz sıkıntılı başladı aslında bitti herşey derken hoca proje raporunda düzeltme isteyince bütün moraller bozuldu.neyse öle böyle hallettik geçtik dersten. bende kendimi bu can sıkıntısıyla, hayatımın (anlamsız) gidişatının bir türlü iyi gitmemesinin getirdiği kendine güvensizlik ve melankolik halimle istanbul da buldum.uzun zamandır gitmeyi planlıyordum aslında yazın yaşadığım bir kaç can sıkıcı olay istanbul dan uzak tutuyordu beni ama sevdiğin insanların bir kısmı orada olunca dayanamadım gittim.iyi de yapmışım :)
anlatacak çok şey var ama ilk önce bu güzel istanbul klasiklerinden başlamak istedim.vapurlar deniz ve martılar belkide en çok özleten şey kendini ankara da. çok uzatmayayım ezgi,tufan ve reha ya herşey için teşekkür edip burada bırakalım şimdilik.
not 1: reha tam bir "uzak" pozu verdi.güzelde oldu :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder